persoonlijke ervaring Coronaperiode

Wat betekent deze lockdown voor mij persoonlijk?

Het begon vorig jaar in maart 2020 met een bepaald sarcasme en er nog lollig over doen. Een virus uit Wuhan…Wist ik veel in die beginperiode. Maar na drie weken begon het toch binnen te sluipen; de ernst van de zaak en dat er steeds meer regels werden opgelegd om het virus te bestrijden.

Het woord bestrijden geeft aan dat we tegen een ‘vijand’ vechten. Maar is dat werkelijk zo? Virussen zijn er al eeuwenlang en zullen voorlopig nog wel even blijven. Persoonlijk had ik liever gezien dat de overheid zich meer ging richten op leefstijl, preventie, belastingverlaging op gezonde voeding en fruit en hoe we met het virus om kunnen gaan. Er is nl. best veel wat we zelf kunnen doen. Nu heerst er veel angst en polariteit. Dat vind ik jammer. Toch blijf ik geloven in ons eigen kracht en blijf vooral kritische vragen stellen.

Thuiswerken

Vanaf half maart 2020 werk ik al thuis. En eerlijk is eerlijk; het bevalt mij beter dan ik dacht. Natuurlijk moest ik mijn draai vinden. Mijn lichaam was in het begin niet blij met mijn thuiswerkplek en mijn laptop begaf het zelfs in die eerste dagen. Dus het begin ging verre van makkelijk. Gelukkig was mijn werkgever bereid mij hierin te steunen en ik kon mijn bureaustoel en een tweede scherm ophalen. Het voordeel van thuiswerken is dat ik mijn eigen ritme kan bepalen, minder prikkels ervaar en daardoor meer in staat ben te focussen en meer werk te verzetten dan op kantoor.

Online vergaderen

Dat was wennen. Het begin was soms echt zoeken. Kun je het nog herinneren? Elkaar eerst niet goed verstaan; o ja, mijn microfoon moet ik nog aanzetten! Met grote groepen vergaderen moest de microfoon juist weer uit; zit je weer te muten? ;-).

Dan het beeld. Ik zie je niet; vergeet niet op video te klikken. En dan die achtergronden. Je keek letterlijk bij iemand in huis. Boeiend vond ik het. Hierdoor kwamen ook gesprekken tot stand, die ik voorheen niet had gehad. Later kwamen de virtuele achtergronden die jezelf kon kiezen. Zat ik ineens aan het strand. Dat was in het begin erg vermakelijk.

Vergaderen in grote groepen of te vaak online voor het scherm zitten, is wel vermoeiend. Het is verre van optimaal.

Alert blijven

Verder is het voor mij alert blijven om op tijd op te staan en weg te lopen van mijn scherm. Op kantoor kon ik nog mijn eigen koffie of thee halen en even buurten bij mijn collega’s. Nu ga ik bijna elke ochtend wandelen voordat ik de laptop aan zet en doe ik mijn lichaamsoefeningen tussendoor.

Wat ik soms lastig vind, is dat ik mijn collega (‘s) nu moet bellen om mijn verhaal te delen. Mijn verhaal ventileren als het even tegenzit of dat ik mij erger aan iets. In de oude situatie (op kantoor) was dat veel makkelijker, doordat we in dezelfde ruimte zaten te werken.

Het jaar 2020

Voor mij persoonlijk was 2020 een mooi jaar. Het was een prachtige lente en zomer met ontzettend veel mooie zonnige dagen. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt door nog meer te wandelen, de natuur hernieuwd te ontdekken door kruiden te plukken en te verwerken in allerlei gerechten, tincturen en zalfjes. Het was een bijzondere ontdekkingsreis. Ik realiseerde mij ook hoe dankbaar ik voor mijn situatie was en nog steeds ben. Een vaste baan voor 3 dagen per week, genoeg tijd om erop uit te gaan en ik hoef geen kinderen thuis te onderwijzen en op te voeden. Mijn respect gaat uit naar alle ouders in deze tijd.

Eind 2020 sloeg corona opnieuw hard toe, volgens het nieuws. We moesten steeds meer vanzelfsprekende vrijheden opgeven. Het was voor mij een vreemde gewaarwording. Ik stond erbij en ik keek ernaar. In het jaar dat we ons 75 jaar bevrijding vierden, kwamen de steeds strengere maatregelen, met als dieptepunt de avondklok.

Focus en emoties

Mijn focus blijft zich richten op wat ik nog wel allemaal kan en dat is nog steeds heel veel. Mijn positieve karakter en veerkracht helpen mij, maar af en toe ben ik het wel zat hoor en geef ik ruimte aan mijn frustraties, boosheid en ongeloof. Af en toe was ik te stelling door mijn frustratie waardoor de ander zich niet gehoord voelde, maar eerder veroordeeld. Dat is nou precies wat ik niet wilde. Mijn weg moest ik ook vinden om beter met mijn emoties om te gaan. Deep down willen we uiteindelijk allemaal hetzelfde. In verbinding blijven is nu zo belangrijk.

Veerkracht en flexibiliteit

Deze lockdown ervaart iedereen persoonlijk. Wat ik wel constateer is dat we flexibeler en veerkrachtiger zijn dan we denken. Kijk zelf maar eens terug naar je eigen periode en waar je nu staat. Verder staat preventie, leefstijl, eigen verantwoordelijkheid nemen, gezonde voeding en beweging steeds hoger op de lijst bij de mensen. Mensen worden kritischer en realiseren zich dat ze zelf een waardevolle stem hebben.

Daarnaast ontstaan er hele mooie initiatieven en er is veel creativiteit en mededogen. De media laten dit helaas te weinig zien. Rutger Bregman schreef het boek ‘de meeste mensen deugen’. Wat zou de wereld er anders uit zien als we vertrekken vanuit deze ‘zienswijze’.

Jongeren

Helaas lees ik steeds meer berichten over jongeren, die het niet aan kunnen of het erg moeilijk hebben. Heel begrijpelijk. Ik voel veel compassie voor ze. In mijn praktijk voor natuur- en wandelcoaching bied ik ruimte om in gesprek te gaan. Je verhaal/ je emoties blijven delen is erg belangrijk. Je staat er niet alleen voor.

Geld en macht

Helaas spelen geld en macht nog te veel de hoofdrol in onze wereld. Marktwerking, de invloed van de farmaceutische industrie, de verdienmodellen in gezondheidszorg en onderwijs, verouderd belastingstelsel en meer systemen die op spanning staan. Helaas heb ik niet de oplossing, maar wat zou ik het fijn vinden als we daar een verandering in kunnen brengen. Vanuit gelijkwaardigheid, wereldvrede en harmonie. Iedereen op deze wereld heeft recht op water, eten en een dak boven zijn hoofd. Een basisinkomen voor iedereen lijkt mij nog steeds een goed idee.

Geen afleiding

Wij worden nog steeds op onszelf teruggeworpen en ik gebruik deze tijd om na te denken wat ik nog meer kan veranderen om de wereld steeds een stukje mooier te maken en mijzelf en anderen te blijven inspireren.

Welke keuzes maak ik zoal?

• Mijn gedachten houd ik positief en ik mediteer elke dag voor meer verbinding, innerlijke rust en harmonie. Ik geloof namelijk sterk in zo binnen, zo buiten. Mijn hart gaat ook uit naar alle mensen en dieren op deze wereld die het moeilijk hebben
• Zangles/stemexpressie. Een mooie uitingsvorm, die vreugde en ruimte geeft. Het helpt ook om de opgebouwde spanningen los te laten. Gauw weer een afspraak inplannen.
• Online Kruidenwijsheid gevolgd om de kruiden en bomen nog beter te begrijpen
• Kranten lees ik niet en kijk geen journaal en luister geen radio. Ik zoek mijn eigen bronnen van nieuws op en ik bepaal zelf wanneer ik besluit nieuws tot mij te nemen. Dat geeft heel veel rust.
• Mijn levensmiddelen bestel ik online bij een biologische boer uit Noord-Groningen of ik ga naar de markt. Hierdoor ondersteun ik de lokale ondernemers. Voordeel is dat mijn plasticafval steeds kleiner wordt.
• Sinds kort komt er elke maand verantwoorde koffie in mijn brievenbus. Zo steun ik de koffieboeren.
• Tijdens mijn wandelingen neem ik een zak mee om afval onderweg op te rapen.
• Bij Next door (online burenplatform) heb ik mij opgegeven dat ze mij kunnen bereiken als burenhulp nodig hebben
• In mijn eigen praktijk bied ik (jonge) vrouwen de ruimte om tijdens een natuur-wandelcoaching hun verhaal te vertellen, menthadevries.nl.
• Mijn bak- en kookkunsten worden steeds beter. Daar genieten ook anderen van ;-).
• Doe ik vrijwilligerswerk in de pluktuin van de Mikkelhorst in Haren
• Iedere ochtend geef ik mij weer over aan wat de dag mij gaat brengen. Ik begin met rek- en strekoefeningen en de intentie om vol vertrouwen en moed keuzes te blijven maken vanuit mijn hart.

Wat doe jij om positief te blijven? Ik ben heel benieuwd. Laten we elkaar stimuleren en inspireren in de mogelijkheden, ondanks de maatregelen.

Wij zijn de verandering. Mijn vader zei altijd; je bent de wereld en niet van de wereld.

Hoe wil jij de wereld creëren?

Liefs,

Mentha de Vries