Corona-moed

Corona - moed

In de eerste helft van de corona-periode voelde ik mij vaak boos, gefrustreerd en teleurgesteld over de opgelegde maatregelen. Deze gevoelens kwamen er niet altijd diplomatisch uit en soms zelfs stellig als ik in gesprek was met mensen, die er anders over dachten. Niet dat ik hun mening niet respecteerde, maar het was mijn eigen onhandigheid om met die intense emoties om te gaan.

Terugblikkend heb ik hierin een eigen weg mogen vinden en ik weet en voel dat ik niemand kan en wil overtuigen van mijn waarheid. Het leven is een ontdekkingsreis, uniek voor elk mens. Op een dieper niveau, voel ik dat alles goed is, ook al voelt het niet altijd goed.

Gelijkgestemden

Het is wel fijn dat ik gelijkgestemden om mij heen heb, die resoneren met mijn visie en hoe ik in het leven sta. Maar geldt dat niet voor iedereen? Welke waarheid je ook voelt? Dat we, ondanks de strenge maatregelen, in verbinding willen zijn? Mijn keuze is dat ik mij niet laat beperken en mijn eigen weg hierin aan het vinden ben. Hierin voel ik mij vrij.

Inzichten

De inzichten blijven komen en ik voel dat deze tijd ontzettend belangrijk is. Een kans om de autoriteit niet meer buiten jezelf te leggen, maar te vertrouwen op je eigen wijze hart, je lichaamswijsheid en je gezonde verstand. Wat voel jij werkelijk? Durf jij te kijken naar je eigen waarheid? Welke samenleving zie jij voor je? Wil jij een testmaatschappij? Een maatschappij gebaseerd op wantrouwen en angst?

Gekke tijd

Ondanks de gekke tijd, voel ik mij verankerd, ontspannen en vol vertrouwen. Ik blijf positief en focus mij op dat wat ik graag wil zien en probeer daar ook mijn steentje toe bij te dragen. Ik geloof, dat we in de kern allemaal hetzelfde willen. Het is voor mij belangrijk in gesprek te blijven en elkaar te vinden in de overeenkomsten. Ook als onze meningen verschillen, dan is dat voor mij echt helemaal prima.

Waarheid

Wat is waarheid eigenlijk? Want er zijn miljarden waarheden. Ik kan alleen mijn eigen waarheid volgen, wat mijn hart mij influistert, want dat klopt. In alle vrijheid. Zeker met al die tegenstrijdige berichtgevingen, weet je soms niet meer wat de waarheid is. Dan kun je maar beter leren op jezelf te vertrouwen. Met vallen en opstaan.

Moed

Inmiddels heb ik steeds meer moed in het ongemakkelijke te stappen; want wat is de consequentie als ik besluit niet mee te doen met de maatregelen en de testmaatschappij? Dat ik mij een schuldgevoel laat opleggen, omdat ik mijn eigen keuzes maak door geen mondkapje op te doen, mij niet laat testen en vaccineren? 

Nee, dat doe ik niet, ook omdat ik er alles aan doe mijn verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen welzijn op alle lagen (emotioneel, energetisch, fysiek en mentaal). Hoe kan ik mij dan schuldig voelen?

Verbinding

Verbinding met mijzelf en alles wat ik hierin tegenkom liefdevol accepteren, dat is voor mij erg belangrijk. Vrede en harmonie in mijzelf zorgt voor vrede en harmonie in mijn buitenwereld. Dat is wat ik ervaar.

Deze tijd laat mij zien dat de mensheid meer naar zijn eigen binnenwereld mag kijken. Zelfreflectie en eigen verantwoordelijkheid nemen. Niet afwachten wat de ander zegt, maar voor je eigen waarheid staan. Hoe krachtig voelt dat? Wil jij geen slachtoffer meer zijn van je verleden, overtuigingen,  verwachtingen en angsten? Dat kan echt. Je hebt meer moed dan je denkt. 

Solidair zijn

Door de overheid worden we aangesproken op onze solidariteit; Je doet het voor een ander; je bent medeverantwoordelijk voor de ander? Is dat werkelijk waar? Als ik, als gezond iemand, een mondkapje op doe, help ik de ander dan werkelijk? Helpt het een ander dat ik mij laat vaccineren, terwijl we nog in een experimentele fase zitten? Dat het virus blijft muteren en dat een vaccinatie misschien zelfs averechts kan werken? En wordt het besmettingsgevaar hierdoor opgelost? Gaan de maatregelen dan echt soepeler worden? Voor mij zijn er nog teveel onzekerheden. Hierin volg ik mijn eigen weg en daar voel ik mij absoluut niet schuldig over. 

Zijn wij niet opgegroeid met het gevoel; ‘eerst de ander en dan jezelf’? Kunnen we er ook van maken; ‘heb je naastenlief, gelijk ik zelf?’

Volg en leef je eigen waarheid en onderweg kun je misschien onbedoeld mensen inspireren met je eigen moed.

Vorige week gebeurde mij het volgende:

In de Ekoplaza (zonder mondkapje) was ik voor boodschappen en ontmoette ik een jongeman (met  mondkapje). Hij sprak mij eropaan, maar niet vanuit beschuldiging, maar vanuit respect. Hij durfde niet zonder mondkapje de winkel in te lopen. Doordat hij mij zag, vatte hij moed op en deed zijn mondkapje af. Er zijn er meer die geen mondkapje willen dragen, maar nog niet de moed hebben. Dat is oké, maar probeer het eens. Voel dat je je eigen waarheid mag leven.

Wie ben jij in deze tijd? Wij zijn de verandering en dat begint bij de eerste stap.

Heb je behoefte om dit uit te zoeken, dan neem gerust contact op voor een kennismakingsgesprek.

Mentha de Vries

Lifecoach

Natuur- en wandelcoaching